W postępowaniu administracyjnym strona ma możliwość zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania od decyzji. Jest to stosunkowo nowe uprawnienie, którego wprowadzenie nowelizacją z czerwca 2017 roku miało na celu przyśpieszenie postępowania. Z dniem doręczenia organowi odpowiedniego oświadczenia, decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art 127a § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej jako: K.p.a.) „zrzeczenie” może nastąpić tylko w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania.

Przywołana powyżej regulacja, z pozoru prosta i klarowna, stałą się jednak źródłem ciekawego problemu, który rozstrzygnął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 13.12.2018 r., sygn. akt IV SA/Gl 861/18. W stanie faktycznym, który był podstawą orzeczenia, skarżąca odebrała decyzję w siedzibie organu pierwszej instancji i od razu złożyła oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania. Po analizie decyzji oraz jej uzasadnienia skarżąca zmieniła jednak zdanie i jeszcze tego samego dnia sporządziła i wniosła odwołanie od decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło niedopuszczalność odwołania wniesionego przez skarżącą, uznając iż ta, w dniu otrzymania decyzji, skutecznie zrzekła się prawa do wniesienia odwołania. Skarżąca nie zgodziła się z tym stanowiskiem i wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który przyznał jej rację.

Sąd Najwyższy (dalej jako: SN) w wyroku z 8 marca 2018 roku o sygn. akt II CSK 325/17 wskazał, że wynagrodzenie ryczałtowe z umowy o dzieło jest związane z obciążeniem wykonawcy ryzykiem nieprzewidzianego wzrostu rozmiaru prac lub kosztów oraz że ryzyko nieuwzględnienia wszystkich prac wymaganych do zrealizowania przedmiotu zamówienia w całości spoczywa na wykonawcy. SN wyjaśnił także, że pojęcie „rażącej straty”, o którym mowa w art. 632 § 2 Kodeksu cywilnego (dalej jako: K.c.), odnosi się do straty niweczącej kalkulację poczynioną przez wykonawcę przy uwzględnieniu zwykłego ryzyka kontraktowego. Nie musi to być strata zagrażająca kondycji finansowej wykonawcy albo grożąca mu upadłością. Strata związana jest z konkretnym stosunkiem prawnym oraz uwzględnia kryteria obiektywne i subiektywne odnoszące się do rozmiarów działalności wykonawcy.

W przedmiotowej sprawie pozwany w związku z realizowanym generalnym wykonawstwem inwestycji polegającej na budowie centrum logistycznego złożył powodowi ofertę na wykonanie robót ziemnych i drogowych. W zamian za wykonanie ww. prac pozwany zaproponował powodowi wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 7.400.000,00 zł.

Strony przeprowadziły negocjacje, z których został sporządzony szczegółowy protokół precyzujący przedmiot robót powierzonych powodowi, jak również istotne postanowienia stosunku umownego. Negocjacje doprowadziły do podpisania zlecenia, na podstawie którego powód zobowiązał się do kompletnego wykonania robót ziemnych i drogowych w ramach inwestycji w zamian za kwotę 7.070.000,00 zł netto tytułem wynagrodzenia ryczałtowego.

W toku realizacji umowy została ona trzykrotnie aneksowana z uwagi na poszerzenie przedmiotu robót oraz podwyższenie wynagrodzenia do kwoty 7.400.000,00 zł netto.

Z uwagi na konieczność wykonania robót związanych ze stabilizacją gruntu przy użyciu specjalistycznych maszyn, powód zawarł umowę z podwykonawcą, który zobowiązał się do wykonania prac polegających na rozsypaniu spoiwa i wymieszaniu gruntu zestawem typu Stehr a także zakupił mieszankę gruntową.