tel. +48 61 852 26 10

Masz prawo nas wypróbować >>>

Kancelaria > Zespół > Piotr Jarzyński

Piotr Jarzyński

W Kancelarii zajmuje się obsługą Klientów oraz sprawami organizacyjnymi i finansowymi. Posiada doświadczenie w zakresie obrotu gospodarczego, organizacji przedsiębiorstw, zarządzania, negocjacji i mediacji.

Absolwent politologii na Wydziale Politologii i Stosunków Międzynarodowych Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu. W 2015 roku ukończył studia menedżerskie na Wydziale Finansów i Bankowości Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu. W 2016 roku na tej samej Uczelni ukończył studia podyplomowe w zakresie negocjacji i mediacji. Od 1997 roku był związany z dziennikarstwem m.in. tworząc pierwszy w Polsce portal poświęcony jeździectwu. Swoje artykuły i zdjęcia publikował także w dzienniku Głos Wielkopolski i miesięczniku Koń Polski. Od 2003 roku współpracuje z Kancelarią Prawną dr Marek Jarzyński & Kornel Novak, gdzie pod okiem Partnerów nabył wiedzę i umiejętności potrzebne do świadczenia obsługi prawnej.

Interesuje się historią najnowszą, politologią i psychologią. W wolnych chwilach czyta książki głównie o tematyce podróżniczej i psychologicznej. Pasjami jeździ na rowerze lub fotografuje. Lubi dobre wino, zieloną herbatę oraz zdrową żywność. Najchętniej słucha jazzu i muzyki klasycznej.

Blog Prawniczy

  • Oddanie dzieła a jego wykonanie

    W dniu 12 października 2017 roku Sąd Najwyższy wydał wyrok w sprawie o sygn. akt IV CSK 708/16, w którym rozstrzygnął kwestie wydania (oddania) dzieła i związanego z nim obowiązku odbioru dzieła na gruncie art 643 Kodeksu cywilnego (dalej jako: K.c.), zgodnie z którym:

    „Zamawiający obowiązany jest odebrać dzieło, które przyjmujący zamówienie wydaje mu zgodnie ze swym zobowiązaniem.”.

    W przedmiotowej sprawie powód (przyjmujący zamówienie) wniósł pozew przeciwko zamawiającemu o zasądzenie wynagrodzenia za wykonane dzieło. Sąd Okręgowy powództwo oddalił.

    Zgodnie z ustaleniami Sądu I instancji, łącząca strony umowa o dzieło zawierała klauzulę, zgodnie z którą zamawiający mógł odstąpić od umowy w razie przekroczenia przez przyjmującego zamówienie terminu określonego w umowie. Powód dostarczył zamawiającemu dzieło po upływie wskazanego wyżej terminu, przy czym zamawiający odstąpił od umowy pismem nadanym w urzędzie pocztowym, które dotarło do przyjmującego zamówienie po oddaniu przez niego dzieła.

    Sąd I instancji uznał, iż pozwany skutecznie odstąpił od umowy, a klauzulę umowną zawierającą prawo odstąpienia od umowy zakwalifikował jako lex commisoria w rozumieniu art. 492 K.c. o treści:

    „Jeżeli uprawnienie do odstąpienia od umowy wzajemnej zostało zastrzeżone na wypadek niewykonania zobowiązania w terminie ściśle określonym, strona uprawniona może w razie zwłoki drugiej strony odstąpić od umowy bez wyznaczenia terminu dodatkowego. To samo dotyczy wypadku, gdy wykonanie zobowiązania przez jedną ze stron po terminie nie miałoby dla drugiej strony znaczenia ze względu na właściwości zobowiązania albo ze względu na zamierzony przez nią cel umowy, wiadomy stronie będącej w zwłoce.”.

    więcej

  • Warunki zabudowy dla części działki ewidencyjnej

    W wyroku z 24 maja 2018 roku o sygn. akt II OSK 1634/16 Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: NSA) wyjaśnił, że w przypadku, gdy działka ewidencyjna nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, a teren inwestycji można jednoznacznie wyodrębnić i przedstawić na załączniku graficznym do decyzji, to dopuszczalne jest wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla terenu stanowiącego część tej działki.

    W stanie faktycznym omawianej sprawy spółka (dalej jako: wnioskodawca) wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltanicznej. Wójt wydał decyzję odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji argumentując, że nie zostały spełnione warunki z art. 61 ust. 1 pkt 1), 4) i 5) Ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej jako: u.p.z.p.), m.in. żadna z działek w obrębie inwestycji nie została zabudowana w sposób zapewniający kontynuację funkcji i cech wskaźników zabudowy i zagospodarowania terenu a ponadto, teren samej inwestycji wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntu rolnego na cele nierolnicze, co może nastąpić jedynie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

    Wnioskodawca złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej jako: SKO), które utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W swoim rozstrzygnięciu SKO wskazało, że teren planowanej inwestycji stanowią działki w części sklasyfikowane jako użytek rolny, dla którego konieczna jest zgoda na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze, a więc nie jest możliwe wydanie decyzji o warunkach zabudowy ze względu na brak spełnienia przesłanek z art. 61 ust. 1 pkt 4) u.p.z.p.

    więcej