W wyroku z 24 maja 2018 roku o sygn. akt II OSK 1634/16 Naczelny Sąd Administracyjny (dalej jako: NSA) wyjaśnił, że w przypadku, gdy działka ewidencyjna nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, a teren inwestycji można jednoznacznie wyodrębnić i przedstawić na załączniku graficznym do decyzji, to dopuszczalne jest wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla terenu stanowiącego część tej działki.
W stanie faktycznym omawianej sprawy spółka (dalej jako: wnioskodawca) wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie farmy fotowoltanicznej. Wójt wydał decyzję odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji argumentując, że nie zostały spełnione warunki z art. 61 ust. 1 pkt 1), 4) i 5) Ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej jako: u.p.z.p.), m.in. żadna z działek w obrębie inwestycji nie została zabudowana w sposób zapewniający kontynuację funkcji i cech wskaźników zabudowy i zagospodarowania terenu a ponadto, teren samej inwestycji wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntu rolnego na cele nierolnicze, co może nastąpić jedynie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Wnioskodawca złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej jako: SKO), które utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W swoim rozstrzygnięciu SKO wskazało, że teren planowanej inwestycji stanowią działki w części sklasyfikowane jako użytek rolny, dla którego konieczna jest zgoda na zmianę przeznaczenia na cele nierolnicze, a więc nie jest możliwe wydanie decyzji o warunkach zabudowy ze względu na brak spełnienia przesłanek z art. 61 ust. 1 pkt 4) u.p.z.p.
Wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej jako: WSA), która została uznana za niezasadną. W ocenie WSA, aby wnioskodawca mógł zrealizować planowaną inwestycję musiałoby dojść najpierw do zmiany przeznaczenia działki na cele nierolnicze. Podniósł przy tym, że ustalenie warunków zabudowy odnosi się do działki objętej wnioskiem jako całości, a decyzja ta przesądza jedynie, że na konkretnej działce wskazanej we wniosku jest możliwość realizacji danego przedsięwzięcia – nie określa natomiast dokładnego położenia inwestycji na działce. Dalej WSA wywiódł, iż pojęcia „terenu” z art. 61 ust. 1 pkt 4) u.p.z.p. nie można pojmować jako części działki przewidzianej do zmiany zagospodarowania lub zabudowy przez inwestora.
NSA rozstrzygając skargę kasacyjną wnioskodawcy od wyroku WSA uznał, że w przypadku, gdy działka ewidencyjna nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, a teren inwestycji można jednoznacznie wyodrębnić i przedstawić na załączniku graficznym do decyzji to dopuszczalne jest wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla terenu stanowiącego część tej działki.
Jako podstawę rozstrzygnięcia NSA podał art. 52 ust. 2 pkt 1) u.p.z.p. (wskazujący, że wniosek powinien zawierać m.in. określenie granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej) w związku z art. 64 ust. 1 oraz art. 61 ust. 1 pkt 4) u.p.z.p.
Ponadto NSA stwierdził, że można określić warunki zabudowy dla wyodrębnionej liniami rozgraniczającymi części działki i nie trzeba wskazywać konkretnego położenia zabudowy.
